Þimdi þiirdi zaman Koynumuzda vebalsiz sözcükler Ay’ýn gögsünde yakamoz…. KARA AKÞAMLAR… Kabarýr kara bulut belli yaðacak Islak dudaklarýndan kalma bir aþk Karýþacak öpüþtüðümüz eski akþamlara….
Daðlarý sönük güneþi üflerken Üþürüm hep bu gün batarken Bir göl kenarý bu küçük kasabada Gözlerimde kokun pusu kurmuþ kirpiklerime…
Ve sabahlarým hep uzar geceye uyar Küskün kanepem yastýðýma düþman Dizleride toprak lekesi Dokunur hep notlalar ilmek ilmek Her dinlediðim þarký dinmeyen yanlarýmda…
Ve þimdi þimþek çakaçak göðsüme Alev sancýsý bir aþkýn saðnaðýnda Ankara’da bulut göz yaþý dökecek caddelere Sen perdelerin kapalý duyacaksýn bulutun türkülerini… Kara akþamlar düþerken pencerene…
Sosyal Medyada Paylaşın:
DİLEK YILDIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.