Tabiri caiz ise bilmeden hakikati(!)
Ýki kapýlý hana yolum düþtü neyleyim
Ýnkâr edip dönmeye bulamadan takati
Ruhum temayül edip daðý aþtý neyleyim
Gönlüm umut kazaný yürek taþtý neyleyim
Gözümü açtýðýmda direksiz gökkubbeye
Hayat baþlangýcýyla göründü her þey mavi
Aðlamayla sarsýldým gelemedim tövbeye
Ebem sarýldý bana b/elimden tuttu kavi
Yaþamýn kýyýsýnda yere düþtüm bir nevi
Nasýl muammaydý bu? Sordum vakti gelince
Her konuda bilene ’sade biz miyiz fani? ’
Dedi ’düþün, tart, taný, aklýn duvarý ince;
Say kýsýtlý zamaný, yoksa olmazsýn kani
Ýnsan kendinden aciz, gidenler nerde hani’
Ýkbalime dünyada yazýlmýþ taþlý mera
Mahmuzlayýp eyeri zorla geçtim kaç defa
Arada üzülsemde düþünmem kara kara
M/ arazi halleriyle her gün çektirse cefa
Zaten olduðu yalan, nasýl beklerim vefa
Madem kendi içinde diri ölüyü taþýr
Maðdur olan ömrüme dua etsem hünerle
Madem sýnav sýrrýdýr eyvahýma yaraþýr
Edeple, þükür, þiar varýp birleþse serle
Aczimi gördüðünde ýþýk saçsa fenerle.
Nezahat YILDIZ KAYA