Uykusuz gecelerin sabahýnda
Yüreðimi yoklarsýn
Hasretle demlenmiþ bir bardak çayýn
Buðusu öper yaralarýmý
Bir ýslýk sesi okþar saçlarýmý
Usuldan usuldan kabuk baðlar acýlarým
Sonra, bahar yüklü gözlerin girer
Ýçimin dehlizlerine
Donmuþ umutlara nevruz sevinci
saçlarýma bir tufan hüzün takýlmýþ
Gözlerimin derinliklerinde ýrmaklar beslenir
Seninse gözlerin
Ertelenmiþ gülmelere çaðrý pusulasý
Düþünmemenin çaresini düþünüyorum
Usuma ulaþan her damar seni zonkluyor
Gidip yaþamalý mýyým þimdi yeniden
yoksa kalýp ölmeli miyim?
O deliþmen yokluðunun býraktýðý boþlukta
Bu yürek, bu sevdayý çekemez dediler
Kim ne derse desin
Adresindir yüreðim
Herkes bilsin istiyorum
Sevmenin böylesini
Yalan deðil
tüm acýlarým çiçek açtý seninle
Beþinci mevsimi yaþýyorum þimdi
Ne yaz, ne güz
Bunun adý sevmek
Bunun adý umutlar yeþertmek
Yarýnlara dair
Yalan deðil
Ýkinci baharý yazýyor tüm takvimler
Bense gözlerini çiziyorum duvarlara
Gidiyorum deme sakýn, olmaz mý?
Gidersen
Kimsesiz bir mevsim baþlar ardýndan
Acýlar saygýsýzca oturur
Yüreðimin daraðaçlarýna
Sensiz her gecenin sabahýnda
Ayrýlýk þarkýlarý olur, günaydýným
yanaklarýma süzülen damlalarýn sýcaklýðýnda
Tüm göçmen kuþlarýn anýlarý kopar içimden
Kaskatý gülüþlerde bekleyiþin aðýtlarý
Seni düþünürüm, ellerini, gözlerini..
Gidiyorum deme sakýn olmaz mý?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.