Bensiz yuva kurmakmýþ öðrendim niyetini
Bilirim bu aþk için sen de yanar aðlarsýn
Gönlümdeki sevginin ödedim diyetini
Kanayan yaralarý ellerinle daðlarsýn
Ateþ oldun sineme yüreðimi kavurdun
Git desen gidemem ki, ayrýlýk ölüme eþ
Kuru bir gazel gibi rüzgarýnla savurdun
Sen benim gece gözlüm, ömrüme doðan güneþ...
Ah benim kayýp þehrim, bambaþka bir alemsin
Yine baþým dumanlý yine hüznüm deminde
Sen benim mehtabýmsýn, suya düþen halemsin
Adýn sýr gibi saklý gözlerimin neminde
Eyüp gibi sabretsem kar yaðsa saçlarýma
Offf demem isyan etmem sana vurgun bülbülüm
Kanatsa dikenlerin batsa avuçlarýma
Dalýnda inlemekten asla vazgeçmem gülüm
FUNDA FÝLÝZ KOTAN
*Sesiyle þiirime can veren deðerli üstadým Ahmet ÇITAK’a teþekkür ediyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.