SEVGİLİ
Yerle gök arasýnda esen bir rüzgar gibi
Özlemlerimin saçlarýný okþuyorsun sevgili
Her dokunuþun mutluluðum oluyor
Ve bir nefeste cigerlerime çekiyorum seni
Sonra sevincime karýþýyorsun
Baharda açan bir çiçek gibi, tenime dokunuyorsun
Ve içimde sana hasret kelebekler büyütüyorum
Çocuksu ve mahsum duygularýmla
Ben senin en çok, gözlerini sevdim sevgili
Gökyüzü gibi maviye çalan bakýþlarýný sevdim
Ve yüreðimi, bir gül bahçesine çevirmesini sevdim
Ben senin en çok, yüreðini sevdim sevgili
Kararmýþ dünyama, güneþ gibi doðuþunu sevdim
Sol’an bir çiçeðe can vermeni sevdim
Ve bir kelebek gibi, bir günlük ömrüme,
Ömrün’den ömür katmaný sevdim
Þimdi ben yasaklý bir þehir olsam
Sen daðlarýmda özgürlüðe yürüsen
Parmak uçlarýnda kalsa tüm baharýn renkleri
Yüreðimin kar suyunda sýrýlsýklam ýslansa eteðinin uçlarý
Ve tüm mutluluðum seninle kuþatýlsa
Ve kasýp kavursa içindeki yangýn yüreðimi
Sonra daðlarýma bahar gelse
Adýný haykýrsa tüm ezgiler
Kulaklarý saðýr edercesine
Sen benim ömür göçeðimsin diye
Kardelen çiçekleriyle süslenmiþ bir akþam üstüydü sevgili
Güneþ sana doðru batýyordu,
Sonra karanlýk oluyordun
Kan gülleri sürgün ediliyordu, yurdumun semahlarýndan
Sonra tel örgüler özlemlerimi çembere alýyordu
Ve yakamozlar Deniz’in ütünde parýldýyordu, bir kardelen gibi
Soðuk ve hýrçýn dalgalarýn vuruyordu, sana tutsak gecelerime
Ýbrahim DALKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.