SENİ ÖYLE ÖZLEDİM Kİ

Sonbahar rüzgarlarýnýn avuttuðu
Uykusuz gecelerimde
Seni öyle özledim ki
Ben ki
Senin sesini duymadan, yüzünün gülümsediðini hissetmeden
Uyuyabildiðim gecelere alýþkýn deðilim
Yorgun bulutlar ýslatýyor
Her gece kirpiklerimi
Yanaklarýmdan süzülen damlalar
Birer birer bir kurþun gibi kalbime saplanýyor
Hiç önemli deðil bu yaþlar
Bu uykusuz geceler
Bir gün sana kavuþabilme ümidiyle yaþýyorum ben
Bir gün sana sýmsýký sarýlabilme
Ve ömrüm diyeceðim günlerin özlemleriyle
Yaþýyorum ben
Seni öyle özledim ki
Güneþi balçýkla sývasalarda
Yüreðime hançer soksalarda
Her gece bulutlar üstüme kapanýp aðlasada
Ben maviyi yüreðimde saklayacaðým
Ve kimseye vermiyeceðim
Yüreðimin Deniz mavisini
Günlerdir uykularým firarda benim
Bir yerlerim üþüyor günlerdir
Bir yerlerim kanýyor
Ve bir Deniz de mutluluðu ararken
Günlerdir mavi de boðuluyorum
Akþam oluyorum
Güneþim batýyor
Yüreðimde çiçekler soluyor günlerdir
Günlerdir baharým sonbahara teslim oluyor
Ve bir kýþ oluyorum günlerdir
Günlerdir içim üþüyor
Seni öyle özledim ki
Kokunu rüzgarda aldýðým vakit
Yokluðunu yaðmur damlalarýna asacaðým
Ve sevincim karýþacak
Seni özlediðim hükümsüz gecelerime
Senin yokluðunda nisan yaðmurlarý gibidir bu þehir
Ve hiç durmaksýzýn bardaktan boþalýrcasýna yaðar
Kendi karanlýðýnda gizlenen sokaklar ýslanýr
Ama bir ben ölürüm
Yalnýzca ben

Ýbrahim DALKILIÇ ( 01/03/2013 // 03:05 )
Sosyal Medyada Paylaşın: