Kalemimin ucu yandý yazacaklarýmdan Vazgeçmelerimden vazgeçmemin alazý kül etti kelimelerimi Söyliyecek pek birþey kalmadý can yangýsýndan baþka Akýl ruhunu hecellere üfledi tüm seslerden küserken Sessizliðe mahkum kýldý anlatmaya meftun yüreðimi Üç harf býraktý yalnýzlýðýma Þöyle bir baktý elimdekilere Yetersiz bir sermayedir dedi yüreðim Biraz ben kattý içine epeyde sen Hazin bir sonmuþ bizdekinin oluru Ederi de hüsranmýþ Öyle dedi en iyi bilen ve bildiren......
Sosyal Medyada Paylaşın:
dilşen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.