HAYATA TUTUNMAK
Bir mücadele ile varoluþa katýldým
Tutunmayý bekledim ana rahmi içinde
Sabýr ettim baþardým, bir fanusa atýldým
Geliþtim günden güne en güzel bir biçimde.
Dar demedim yerime, korkmadým büyümekten
Oluþtu organlarým ne lazýmsa kadýna/(adama)
Tekmeledim annemi, sýkýldým uyumaktan
Doðabilirdim artýk, konulacak adýma.
Haziran sýcaðýnda sancýlar itti beni
Geldi "doðum" denilen, ilk ayrýlýk zamaný
Baðýrdým avaz avaz, bir nefes aldým yeni
Anladým, "hayat" denen, mücadele her aný
Deli gömleði gibi kundakta elim-kolum
Acýktým, aðlamadan vermediler mamamý
Maalesef aðlamaktý tek iletiþim yolum
Vara-yoða aðlayýp uyandýrdým anamý
Sonra kendi kendime gülümsemeyi bildim
Yerlerde sürünürken ayaða kalktým bir gün
Düþe-kalka yürüdüm, yaþýmý kendim sildim
Ve hayat iþte böyle, ayný senaryo her gün...
Bulem hatun, 2/4/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.