Sarstým kara geceyi, çiðnedim gururumu
Seccademe kapandým, gönlümü serdim yere.
Tan da çiðdem açarken sakladým sürurumu,
Dar gelen hesaplarýn kaygýsý düþtü sere.
O gülen yüzün þimdi, sönüp küle dönecek,
Ýçinde yanan alev günden güne sönecek.
Kapýlýrsan vehmine, dünya bizi satacak!
Tüm nefisler ölümü; bilesin ki tadacak!
Kârun olsan boþuna; mayan bir avuç toprak
Zamanýn kýskacýnda, her dakka zarardasýn.
Ulu çýnar dalýndan sallanan sarý yaprak
Raks ederken rüzgarla düþmeye karardasýn.
Ak düþer saçlarýna özündeyken fanilik,
Yamacýna yanaþmaz, uzak sana kânilik.
Güvendiðin sermayen iflas edip batacak!
Tüm nefisler ölümü; bilesin ki tadacak!
Yýllardýr sanal handa dolanýrýz fakirce,
Ne mal ne mülk sermaye, kimseye baki deðil.
Þükür bilmez mideyle, týkýnýrýz hakirce,
Dönüverir azana, ateþin yolu meðil.
Tövbe edelim tövbe; tövbe kalbe can verir,
Umutsuz bedenlere, hayat verir kan verir.
Bir kez Allah dediysen; ruhuna güç katacak!
Tüm nefisler ölümü; bilesin ki tadacak!
Ýsmail Süklüm
02 Mart 2013
KASTAMONU
(Þiirime yorumlarýyla destek olan gönül dostlarýma teþekkür ederim.))
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.