SALON RESİMLERİNİN KÖŞE BUCAĞINDA

Ne mevsimler aðlayacak peþimizden,
Ne gökyüzü, ne ay, ne yýldýz.
Salon resimlerinin köþebucaðýnda resimlerimiz,
Tanýdýk akþamlarýn yalnýzlýðýnda arandýðýmýz anlar olacak,
Aný defterlerine yazýldýðýmýz...

Seneler geçecek üzerimizden,
Dolap ardýna düþecek hatýralarýmýz.
Adýmýz anýldýkça gözyaþlarý ilkin,
Sonrasýnda yýldönümlerinde hatýrlandýðýmýz..

Film karelerinin unutulmasý misali, çýkarken
Alt baþlýklarý olacaðýz senaryolarýn.
Üstümüze yazýlanlarý okuyacak birileri
Görüntülerde tekrarlandýðýmýz..

Sonu böyle bir þey hasýl-ý kelam hayatýn
Hiç bitmeyecekmiþ gibi yaþadýðýmýz...

Deðmez hiçbir þey ne kýrmaya gönülleri, ne tutmak kin
Ne daha’lara
Ne küslüklere, ah’lara lakin
Ýki metre çukur hepsi. Anlamadýðýmýz....


Sosyal Medyada Paylaşın: