HAYALLERİM VARDI

Hayallerim vardý benim hem de nasýl hayallerim
Açýlýrdý masal dünyam ah! gidince o ellerim,
Þakaklarýmýn altýna...yumar idim gözlerimi
Sonra dizerdim peþpeþe,efsun dolu sözlerimi.
Uçardým kuþlarla birlik kaybolur iken semada
Arardým bir meçhul kimlik uçsuz bucaksýz fezada.

Aramýþtým Kaf Dað’ýný ta üstünde bulutlarýn
Bekledim peri kýzýný tükenmeyen umutlarýn,
Bittiði noktaya kadar...Derdim "nedendir gelmezsin?
Buluttan atlara bindim sen binmesini bilmezsin.
Alýr getiririm seni, gelirsen eðer benimle
yaþarýz o güneþteki ýþýktan evde seninle."

Gönüllerde hüzün yoktu hep gülerdi bakan gözler
Gülümserdi sanki bana ýþýk saçan meçhul yüzler.
Biner iken köpüklerden koca koca vapurlara
çýðlýk atardýk seninle týrmandýk sudan surlara.
Atlayýnca bir çift kutlu yunusun mahfuz sýrtýna
Alýr indirirdi bizi deniz dibine fýrtýna.

Ah! hiç bitmesin istedim o çocuksu rüyalarým
Yaþlanmasýn benim ile, çocuk kalan hülyalarým.
Sosyal Medyada Paylaşın: