Bir İşsizin Ölümü

Kapý kapý dolaþýp iþ aradým
Ýþ yok bulamazsýn, kriz dediler

Boynumu büktüm oturdum,
Sen de hiç iþe yaramazsýn, çalýþ dediler.

Þaþýrdým, çýkýp dolaþsam mý, oturup aðlasam mý?
Faydasý yok, talih dediler

Ýnsan aradým derdimi anlatacak,dinleyip anlayacak
Aramýzda yerin yok, vasýf dediler

Ben de birþeyler biliyorum,benim de faydam olur elbet dedim.
yetmez, mevki dediler.

Birþeyler yazayým düþündüklerimi etrafýma aktarayým,
Aman,sakýn...suç... dediler.

Toplumda bir yer bulmak için çalýþtým.
Yýllarým böyle geçti ama, boþa dediler.

Sustum karýþmadým hiçbirþeye,göstermedim en ufak bir tepki
Tuttular, sünepe dediler.

En çok da baþlarda gezen ayak takýmýna üzüldüm.
Tepemizde hükümran ve onlara, adam dediler.

Onlar oynadýkça bu masum milletin kaderiyle
Þakþakçýlar çýkýp temenna ile, yaþa dediler.

Benim gibi düþünmeyene yaþam hakký yok,
Diyen zorbalara, aðam (paþam) dediler.

Gücüm kalmadý, yumdum gözlerimi bu iðrenç hayata
Birileri geldi, mevta dediler.

Mahzun ve yalnýz bekledim bir süre, Sonra birtakým sesler:
Ayýptýr son görevimizi yapalým þu garibe, vefa dediler.

Toplandý üçbeþ kalabalýk bir cami avlusunda
Sonra "iyi bilirdik garibi,ruhuna fatiha" dediler.

Mustafa kaya


Sosyal Medyada Paylaşın: