MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
SORMUYOR BENİ
havva keskin

SORMUYOR BENİ



Ela gözlerini sisler bürümüþ,
O nazlý yar þimdi görmüyor beni,
Zavallý gönlümü çöle sürümüþ,
Yar yüreðinde m?i sormuyor beni.

Karanlýk geceler þimdi mekaným,
Ateþ olup yüreðimi yakaným,
Zemheri soðukta donarken kaným,
Tutup ellerimi sarmýyor beni.

Sana deðil nazlým kendime aðým,
Darmadaðýn olmuþ bu gönül daðým,
Açmadan gülleri solacak baðým,
Toplayýp yerlerden dermüyor beni.

Ýki büklüm olmuþ kývranýr iken,
Güz yeline düþmüþ savrulur iken,
Sevda ateþinde kavrulur iken,
Aþkýn cennetine sürmüyor beni.

Niyedir bu halin bildir desem de,
Eyleme ne olur güldür desem de,
Sevmiyorsan eðer öldür desem de,
Kefenimde sarýp dürmüyor beni.

Havva derki dostlar sevmiþim onu,
Ne olursa olsun aþkýmýn sonu,
Ölüm kalým olmuþ artýk bu konu,
Çekip te silahý vurmuyor beni...

HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:


havva keskin Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

SENİN KAHVE GÖZLERİN GİZLİ SEVDAM TEK AŞKIM TEK SEVGİLİM ELA GÖZLÜM YANARIM HAYALİNLE SEVİŞTİM HAYAT ! BİR YUDUM SU GİBİSİN..... CİMRİ ENİŞTE ECEL BİR GÜN DAHA KAPIMI ÇALMA YAŞAMAK GÜZELMİŞ...HEPSİ HİKAYE