MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SORMUYOR BENİ
havva keskin

SORMUYOR BENİ



Ela gözlerini sisler bürümüþ,
O nazlý yar þimdi görmüyor beni,
Zavallý gönlümü çöle sürümüþ,
Yar yüreðinde m?i sormuyor beni.

Karanlýk geceler þimdi mekaným,
Ateþ olup yüreðimi yakaným,
Zemheri soðukta donarken kaným,
Tutup ellerimi sarmýyor beni.

Sana deðil nazlým kendime aðým,
Darmadaðýn olmuþ bu gönül daðým,
Açmadan gülleri solacak baðým,
Toplayýp yerlerden dermüyor beni.

Ýki büklüm olmuþ kývranýr iken,
Güz yeline düþmüþ savrulur iken,
Sevda ateþinde kavrulur iken,
Aþkýn cennetine sürmüyor beni.

Niyedir bu halin bildir desem de,
Eyleme ne olur güldür desem de,
Sevmiyorsan eðer öldür desem de,
Kefenimde sarýp dürmüyor beni.

Havva derki dostlar sevmiþim onu,
Ne olursa olsun aþkýmýn sonu,
Ölüm kalým olmuþ artýk bu konu,
Çekip te silahý vurmuyor beni...

HAVVA KESKÝN

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.