Bu kadar vefasýzlýk, bu kadar …
Sinsi ve kararsýzlýk olur mu söyle!
Sessiz kalýþýn neden öyle?
O kükreyiþine ne oldu;
Sevgi nutuklarýna,
Mangalda kül býrakmayýþýna?
Baþýna güneþ mi geçti, haydý söyle!
Sevgide oyun olmaz,
Oynadýðýn oyuncak deðil dikkat et!
Duygudur, insandýr incitme öyle…
Çiðnediðin ot deðil,
Candýr, ezip geçme öyle!
Ne oldu tozpembe düþlerimize, söyle!
Yüreðimde hüsrana yer yok,
Gel yapma böyle!
Ýtiraf ediyorum bak, dinle…
Gözlerinin esiri, yüreðinin bekçisiyim
Seni kendimden bile kýskanýyorum…
Yüreðimin müstesna köþesinde
Sevgiyle, özlemle besliyorum…
Tek hasretimsin, bunu bil böyle.
Gönlümün gonca gülü olman…
Yetmiyorsa durma söyle!
Sancýyan yüreðimin dehlizlerinden
Bir ses yankýlanýyor…
Ne duruyorsun sor, durma öyle…
Sahi, neyinim, nerendeyim,
Sevgi yumaðýn, gönül otaðýn mýyým?
Yoksa nasýrlý kalbine ilaç gibi sürüp,
Kirletip, iþin bittiðinde atacaðýn…
Mendil mi? Haydý tavuk vicdanlý…
Yoksa, yoksa sen de beni seviyorsun,
Þüphen mi var, bir engel mi var?
Sessiz kalma kara gözlüm haydý söyle!
d.adýbelli-10/12/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.