Verdiðin sözlerini, mevsimlerim biliyor Lafta ebe çenebaz gönle aþk karmalarýn Harflerim telaþeli, ben yazdýkça siliyor Saks mavisi bakýþta hayali sarmalarýn
Özlemim su yangýný, yana yana özlerim Bedenin bir sýr küpü, yaralamadan sarsýn Sözünde hilaf yoksa elbet seni gözlerim Ýnfazýnda var ise, böylesi gelsin varsýn
Vuslat çýnarda yaprak, dökülse de toplasam Göçebe duygularýn, küllerini savursan Sonsuz olsa yoz aþkýn, sevinerek hoplasam Badem olsa sinemiz, üfleyip de kavursan
Sevdamýn sazýndasýn, teli canýmý yakar Hercai heceleri, cýmbýz ile çekerim gülnihal þarkýlarda, arzular boyun yýkar bahar arsýzý gönlüm, her mevsimi ekerim
Býkmaz usanmaz dilim, andýkça seni anar Paha oldun canýma, tümcelerim takýldý Yüreðim memba gibi, içtikçe sana kanar Sebat ettim anlamam sevdam yâre yakýldý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.