Hayat Çilesi
Meze oldu þu civan gençliðim yaban ele
Ümitlerim kapýldý gitti bir kara yele
Koptum sýladan da,düþtüm gurbet denen sele
_Sürüklendim,kurtulup kýyýya çýkamadým,
_Þu kahpe feleðin bileðini yýkamadým.
Giyindiðim mintanýn yýrtýk önü arkasý,
Defolu bir hayat diye vurulmuþ markasý,
Ölmeyince sýrttan çýkmayan çile hýrkasý.
_Yýrtýp,üstümden atýp da paralayamadým,
_Hayallerin kapýsýný aralayamadým.
Nasýrlý ellerle silip alnýmdan yaþýmý,
Kazandým,ana sütü kadar helal aþýmý,
Mazluma eðdim;zalime kaldýrdým baþýmý.
_Namert,kahpe düzene, kayýtsýz kalamadým,
_Menfaatim uðruna el etek yalamadým.
Olmayacak dünyada belki beþ kuruþ param,
Varsýn olmasýn,içinde varsa eðer haram,
Kalsýn sermayem bir kalemim,bir de sigaram.
_Ben garibanlarýn lokmasýný yutamadým,
_Firavunlarla yan yana saf tutamadým.
Þimdi baðýnda figan eyler bir garip bülbül,
Nasibine düþen senin fiza mý? Ey gönül!.
Hicranla sýrýlsýklam her nokta, her virgül,
_Yar saçýna el atýp, tarayýp, öremedim,
_Görmeye yattým ,düþlerimde de göremedim.
Hüseyin Keleþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.