Bir Zamanlar Çocuktuk

Hatýrlayýn!
Bir zamanlar
Yüreðimizde besleyip büyüttüðümüz
Nice sevinçler yansýrdý
O berrak yüzümüze...
Masumiyetin en zirvesinde
Muhtaçken biz þefkate,
Þefkat dolu koca yürekler taþýrdýk
Küçücük bedenimizde

Kendi minik dünyamýzda
Kendi yaktýðýmýz kandillerin aydýnlýðýnda
Daima umutla bakardýk yarýnlara.
Her nefeste sevgi soluklar,
Sevgi tohumlarý saçar,
Sevgiyle adým atar,
Sevgi dolu gözlerle bakardýk
Her varlýða...
Ve kanatlanýp uçarcasýna
Heyecanlarýmýzý, hayallerimizi
Çizerdik gökyüzünün mavi atlasýna.

Hatýrlayýn!
Bir zamanlar çocuktuk
Duru ve masumduk...
Manevi hastalýklar kirletemezdi
Tertemiz kalplerimizi.
Kin,haset,hýrs, öfke...
Uðramazdý semtimize.
Þu kirli,sisli,isli dünyanýn heva hevesi
Girmemiþti düþlerimize.
En renkli oyuncaklar serilse önümüze
Deðiþmezdik bir çift gülen yüze.

Ve bir gün geldi
Büyüdük...
Girince hayatýn dönencesine
Karýþýnca insanlarýn içine
Þaþýrdýk önce...
Anlayamadýk bu kavgalar niye.
Katýldýk bir debdebeye
Yaþadýk kavga edercesine.
Zaman geldi
Hüzünler dost oldu
Narin yüreklerimize.
Zaman geldi
Duygularýmýz dondu
Aklýmýz galip geldi hislerimize.
Besleyip büyüttüðümüz
Güllerimiz soldu
Düþ bahçelerimizde...
Selma Akça.


Sosyal Medyada Paylaşın: