Beni önce gözlerim ihbar eder Sonra ellerim Nereye konacaðýný bilemeyen bir kuþun kararsýzlýðý olurlar yakalanýnca Dudaklarým ketumdur oysa Söylemezler
Þimdi en çok ellerimi ve gözlerimi mi sevmeliyim Yoksa dudaklarýmý mý?
Hani bazen ihbar edilmek ister insan Korkularýnýn ardýna saklanan her þeyi bir çýrpýda anlatýp kurtulmak Ýçindeki ýrmaklarý boþaltmak denize Yürümeden sürüklenmek Kâbe’yi tavaf eder gibi Huzura giderken sevabýný bölüþecek bir el ister
Heybesinde biriktirdiði taþlarý atýp þeytana Korkutmak ister Kolay lokmalarýn peþine düþer þeytan o zaman(belki) Býrakýp demir leblebiyi (biliyorum yine abarttým kendimi)
Sonra ellerim bir ressamýn elleri olur Göðsümde gül dilimde þükür Büyük salonlarýn duvarlarýný süsler çizdiðim resimler Bir çivinin ucundan tutunup hayata Duvarýn ruhuna yaslanýr ruhum Sýrtýný saðlama alýr ikisi de
Gelip geçenlerin gözleri takýlýr renklere Okyanus olur gözleri Bakýþlarý dua
Nazarla geniþler göðsüm Fezayý alýr içine Kuþlar gelir kanatlarý ipekten Çocuklar gelir uçurtmalarýyla Bir coþku, bir mutluluk ki sorma
Sonrasý bayram yeri…
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.