tutamadým verdiðim yeminleri kahrederek çekmedim mi sendeki nazý boynumu bükerek unutamadým hayýrsýzý umudumu keserek bak yine kapýna geldim
aydýnlýk aramaktayým bir ziyadan her yerde ne kötülük gördün Ýzmir imbatýndan kaderde hasret yelini estirdin derman olmayan derde bak yine kapýna geldim
az mý ahlar çektirdin darýlýp bana boþ yere iç çekip telefonu kapamadýn mý kaç kere savurdun hayallerimi yeryüzünden göklere bak yine kapýna geldim
kulak ver artýk hem garip hem öksüz seslerime çare bulamýyorlar vücut dengemin ritmine insafa gel bak þu imdat diyen son nefesime bak yine kapýna geldim
ilk heyecaným beklemedim mi senin yolunu böyle girme cennete göz ararken uykusunu tanrým binlerce dert vermiþ yormuþ naçar kulunu bak yine kapýna geldim
kalbim güvercin gözlerim yaþlý seni düþlerim duvara akseden gölgemle açmaný beklerim AÇ KAPINI bitti yokuþlarým hem iniþlerim baþka gidecek yerim yok bak yine kapýna geldim
Serdar San Ýzmir , 17 Haziran 2005
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdar san Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.