ŞEHİR GÖMÜLÜYOR SESSİZLİĞE
Sokaklar ýssýz.
Güneþ arada bir gösteriyor yüzünü
Yaðmurlar var ama birazda,
Yaðmurlar var,kararsýz…
Kayboluyor umutlarý çocukluðumun,
Ve bir mendil uzanýyor bir yerlerden.
Ve kanýyor dudaklarým aniden,
Kelimelerim tutarsýz
Ve sana sýzýyor çatlaklarým..
Ve yine suskun bakýþlarda kaybolacak,
Sana dair çizdiðim tüm doðrularým…
Bir söylence meselesi bu,
Ýki kelimeden ibaret sadece.
Ama diyemem,
Bir doðru bu dudaklarýmda kanattýðým.
Ama yalanda diyemem…
Þehir gömülüyor sessizliðe,
Ve artýk olmayan bir fotoðrafýnýn ardýndan.
Bakýp duruyorum sensizliðe…
Gecenin bilmem kaçý,
Gözlerim yarý açýk.
Duvarda asýlý gitar
Ama yok yarýsý,
Düþlerim çalýnmýþ birazda
Her þey yarým kýsacasý…
Gecenin kaçý bilmiyorum,
Sana kaç varým daha bilmiyorum…
Seni görmeme ne kadar var daha?
Paylaþamam acýmý ama
Kanatamam kimseyi
Garip birisiyim iþte
Yada öyle gözükmek istiyorum belki…
Sonra sen
Sonra korktuðum gözlerin
Sonra bilsen
Nasýl büyür yokluðun bende
Hissettirmeden…
Ama paylaþamam acýmý
Kanatamam senide
Býrakýver gitsin düþlerini
Bende koyuvereceðim zaten acýlarý
Gece yarýlarý
Mehtaba karþý…
Ve þehir gömülüyor sensizliðe
Ardýndan yýkýlmýþ her þey,
Her þey darmadaðýn
Ve çatlamýþ usumda bulanýmlarým
Geride sadece harflerim kalmýþ
Ve sana kanattýðým dudaklarým…
Ahmet YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.