Bezminde açýlmayan, siyah laleye döndüm Bu kadarda olmaz ki, saki ne çabuk býktýn Aþiyan sanýr iken, sen de yanmadan söndüm Nerde tüten dumanýn, gönül hanemi yýktýn
Sinem üzreki yoldun, elemime ekilip Çöl yaðmuru öperde, kýskançlýk yapýlmaz mý? Gözde çiðli yaþ oldun, âlemime çekilip Rüzgar efkar göstermez; ters yola sapýlmaz mý?
Uzak yollar aþýpta, ne güzel bükülürdün Yankýlanan sesini, daðýndan duymadým mý? Yapraklarý serperek, keyifle dökülürdün Kýnalý yapýncaktým: baðýndan doymadým mý?
Yalan olan sevginde, daha fazla kalamam Çer/aðým olamazken, saplanýp kalma burda Aðyar oldu derinler, dal desen de dalamam Vicdaným el vermezken; kaplanýp dalma harda
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülsen Tunçkal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.