Deniz Mavi Gök Beyaz

hiç bu kadar sevmemiþti deniz
göðsünden akan dalgalarýna
martýlarýn ayaklarýnýn dokunmasýný


iklimi, ayazý seven
adým adým yürüdükce büyüsü bitmeyen
denizsiz kentin telaþýydý yürekleri üþüten


yamaçsýz daðlarýnda kol gezer umutlar yalnýz
elini uzattýkça gölgesine sevdanýn
garip bir boþluða düþer parmak aralarý
kim bilir kaçýncý hayalin rüyasýndaydý gözler
hýçkýrdýkca geçmiþ çýnlarken kulaklarýnda
izinsiz inþa ederken aþkýn resmini göðüs boþluðuna
birde hiç sevmemiþ gibi anlatýr
gün doðumuna geceden kalma düþleri


çok deðil bir kaç takvim yýlý önceydi
flu resimdeki asýk yüzlerin aný yaþattýðý


belkide hiç olmamýþtýk
martýlarýn denize düþtüðü gölge kadar
biraz mavi biraz yeþil bir parça beyaz
daha yüzümüzü sürmemiþtik
tozlu hayatýn þeffaf günlerine


zaman su gibi akarken avuçlarýmýzdan
ant olsun ki dediðimiz ne varsa
dudaklardan dökülen
sevmekten öte ne varsa
düþsün ömür satýrlarýmýza
aþk ile..

s.ç
Sosyal Medyada Paylaşın: