Sevdalý, sevdasýnýn her þeyine katlanýp Aðu olsa uðruna zemzem sayýp içendir Ki aþký Anka gibi külünden kanatlanýp Yüz bin defa yansa da yine yare uçandýr
Yârinin yokluluðunda üzüm üzüm üzülen Üzülmekten ötesi canýndan can yüzülen Verem olmuþ misali beti benzi süzülen Yârinin varlýðýnda çiçek çiçek açandýr
On hayat baðýþlansa dokuzu bitmiþ olsa Bitenlerde sevdanýz onu eritmiþ olsa Veyahut yaþananlar doyurmuþ yetmiþ olsa O kalan son hayatta yine seni seçendir
Baþka murat bilmeden, yar diyerek murada Koþumundan kavrayýp binip de aþktan ata Azgýn Fýrat da neymiþ, misal sürüp Sýrata Sevdasýnýn gücüyle hiç düþmeden geçendir
Aklýna yasaklayýp sebepsiz kuruntuyu Ýnancýyla ýþýtýp en karanlýk kuytuyu Dün, günü incitse de, yarýn denen korkuyu “BÝZLÝÐÝN” kýlýcýyla ortasýndan biçendir
Bunlarý yapmayýp da mazeretler giyinen Az yükseðe çýkýnca, çýktýðýna deðinen Olsa bile beþ vakit sevda yoluna inen O yolu yüreðiyle yürümekten kaçandýr
ÝHSAN TURHAN _ 28 Mart 2013 saat 13 50 Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.