Tan yeri aðarýrken baþladý herþey Ölümün eþiðinden dönerken Unutulmuþlarýn içinde Bilmiyorum Kuþlar kanat çýrpýyor muydu? Bir hoþgeldin bestesi var mýydý seslerinde? Duyamazdým Çünkü ben bir aðýtla yaþama hevesinde...
Bir ananýn gözünde hiç büyütemediði Çocuk olup Gençlik hayallerini sandýðýnýn bir kenarýnda unutup Kendin gibi zannettiklerinin Sunduðu yokuþlarý Týrmanmaya çalýþmaksa yaþam Yorulmakta lüks sayýlýyorsa üstelik Doðru yerdeyim o zaman....
Sarýlmak için keþmekeþlik abidesine Adýný umut koyduklarý Mavi boncuklar ülkesinde ilerlerken yaþam Sarmal hayatlarý tüketiyor dünya...
Adýmlarýmýn bittiði yerde Geride kalmýþlara dönüp baktýðýmda Bir tek kendimi üzdüm Annemin dediði gibi Elif kadar düzdüm!...
ZEHRA BARDAKCI USLU 01/07/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
NADİDEM ZEHRA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.