hasret

hasret yazdim yastigimin altina
uyaninca her sabah yine yanliz basýma
ne saatler durur ne sen gelirsin yanima
sensiz gececek gun durur bom bos karsimda
yanliz hayalinle gezerim aklim yok basimda

seninle kahve ictigimiz kahveye giderim belki
ama tadi olmuyor kavelerin sen olmayinca
yine iki kave soylerim madam loraya
madam bakar bana yine anlamsizca
terarlar yine ikimi diye bana acircasina
yine almaz parasini senin kahvenin

yine bir koasan alir yarisini sana ayiririm
yudumlarken kahvemi seninle olurum hayalimde
karsimda sen varmiscasina

cadde sokak gezerim belki senin hatiranla
kosedeki banka oturur gozlerini ararim
goremeyecegimi bile bile bakarim saatlerce
ayrilamam ordan senin kokun var oralarda

fakat cikamiyorum odamdan seni burda bekliyorum
ya sen gelirsin diye ben yokken
perdeleri acmiyorum gun baslamasin erken
kapatiyorum yorganimi ustume
telefon ediyorum is yerine izin istemeye
her gun sen geleceksin diye

sonra yastigimi kaldiriyorum
hasret yazisini okuyorum
hayat devam ediyor biliyorum


nfz nyr
Sosyal Medyada Paylaşın: