daracýk soðuk sokaklar kaldýrýmlarý mermer geceleri rüzgar þarký söyler sokaklar dinler sokaklarýn gözcüleri sert bakýþlý pencereler ýþýklar söndüðünde hapsolur sokaða geceler yabancý eller sokaklar tas binalar insanin yüzüne yalnýzlýðýný vururlar yalnýz ben deðilim onlarda yalnýzlar kaybolmuþ hayat sanki onu ararlar kimsesiz insanlar mermer kaldýrýmda yatarlar altlarýnda karton yatak üslerine pamuk kar yaðar sokaklarda yasarlar yalnýzlar kimsesizler biçareler sabaha çýkarlar mý bilinmez hiç uyanmadan uyurlar ne ana ne kardeþ var hayatlarýnda kaybolmuþlar þehrin kalabalýðýnda sahip çýkan yok soran bu dünyada sokaklar almýþ yalnýzlarý koynuna
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafiz Nayir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.