uzaklarý yakýn eden
ilk göz aðrým
omzumda gül rengi bir aský
þarkýlara, þiirlere eþlik eder sol yaným
iyi bilirim
karpuz göbeði temizler tütün karasýný
ne zaman bir yel esse güneyden
kaynayan tavayý hayal ederim
yýlan yerine
leylek gagasýnda solucan
bir süzülüþ ki yükseklerden yuvaya
þükürden gayrý ne hatýrlanýr kanat seslerinde
her sabah bir soruya
merakýmýn þimþekleriyle düþer yaðmurum
þu hayatta her akþam
birden fazla cevapta gizli huzurum
kalem gezinirken beyaz sayfalarda
dans eden gölgelerde çiçeklenir umudum
ufuk gizlenince katran karasýnda
kulaðý burmak bir hüzündür nihayet
cýrcýr böcekleri bir ninni maziden
ve
bir varmýþ bir yokmuþtan ibaret
neydi asýl hüner
duymadan, görmeden düþünmek olur mu hiç
hey gidi günler hey
noktasýna pür dikkat virgüller
nereden nereye
pýnar misali gönüllere coþmak da varmýþ meðer
27.03.2013-Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.