masum duygularýmý hançerleyen ayrýlýk eðer uçsuz bucaksýz gözyaþlarým olmasaydý rüzgarýn döktüðü yapraklar gibi sevgim de yok olacaktý veda kývranýþlarýmý bilmez bu þehir aþka sadýk kalýyorum elimde karþýlýksýz mektuplar kalbimi ýsýrýyorum ister sitem et ister kýrýl bana ey aþk gülümsemem geçmeyecek hayretler içinde kalsam da yaðmurlar besliyor ruhumu ben üsküdar’ý Üsküdar seviyor istanbul’u sönmüþ nice ateþlerin þehri efsane aþklarýn yedi tepesi ben aþkýma sadýðým eskimez þarkýlar gibi yorgunluklarýmý yýkayan taþkýn nehir gürbüz daðlarýn arasýndan sakarya sarýlýr bana korkusuzluðum bundandýr benim ah ben bir göçmen kuþuyum her mevsim hüzün doluyum mavi þiir bir þehrin uðultularý arasýnda en sevdiðim çiçekler tebessüm ediyor bana reyhan kokularý en güzel uykular gibi sarýyor vakitli vakitsiz korkularýmý alýyor elimde tozlu sayfalar yazýlmýþ þiirler Ýstanbul duruyor…
mustafa kaya 08.04.2011/Çengelköy Sosyal Medyada Paylaşın:
e.mustafa kaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.