Ay_rıl_ık
Uzaklara bakan gözlerin ve körpe yaðmurlar seni nerde gördüler en son
En son ne zaman seni sevmekten vazgeçtim
Ne zaman gittin yüzyýllardýr bekliyor muyum seni ölümlerin macerasýnda
Ne zaman kayboldum ben sensiz Frida
Özgürlük çiçeðinden adýný alan sevgili
Kuzguni bakýþlarýnda güneþ prýltýlarý var
yüreðim yanar öyle yana r ki
Tanrý kraliçem mutlluluðum senin olsun
Ben mutsuzluk lanetinde gömülürken
Sen iyi ol
Ýçimde umut var zaten hep yazgýmda aþk böyle Gözyaþý hýçkýrýklarý olsa da hicran yarasýnýn kanamasýna alýþýrsýn
Öyle uzaklara dalýp gitme yanýnda
Ben varým gideceðin her yere
Ben varým
Yazgýma saçýlmýþ acý ve iyi rüyalarla
Zaman koþar bazen yaramazlýðýndan
Her koþtuðum yerde senin anýlarýn
Býrakmaz
Ben ne zaman bensiz kaldým meleklerin çirkef
Kanlarýndan
Ne saçmadýr bazen yüreðim
Günlerden pastýrmayazý hüzün kokar yýllarým
Geceler sensiz
bir öpüþten daha sýcak þimdi yaðmur damlasý
ve daha soðuk gecelerim Frida ayrýlýk
ayrýlýk
gittiðim her yerde göremediðim sensin
ve ayrýlýk Frida Ayrýlýk
ne de çok kýskandý seni benden
her þeyinle seni sevdim
Güneþ ruhlum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.