ZAMAN DEVA OLUR MU?
(25 Ekim 2012)
Beþ senedir, mümkün deðil sensizliðe alýþmam.
Yalnýzlýk mý? Hiçbir zaman onunla barýþmam,
Bazen da ne etliye, ne sütlüye karýþmam.
Bir keder ki bende, mutlu olmam, yarýþmam.
Günler, aylar, seneler yazýk ki geçmek bilmiyor?
Gözümdeki yaþlarý hiç bir mendil silmiyor,
Istýrabým azalmýyor, artýyor da dinmiyor.
Öyle yalnýzým ki sensiz. Kimsecikler bilmiyor.
Sensiz yaþadýðým bu sekizinci bayramým.
Sanma ki sensiz geçen Bayramlara hayraným.
Zaman nasýl geçmiþ ki, seni dün gibi hatýrlarým.
Yüreðim sanki ekin tarlasý, kazýrým, týrpanlarým.
Resimlerin çerçevelerde, sevdiklerinle birlikte.
Bir de onlara senden sonra doðan iki kýzý ekle.
Ýkisi yeni nesil olarak, seni tanýmazlar elbette.
Ýkisi temsil eder gibiler Güneþ, Ay ve Yýldýzý.
Söz vermiþtim kendime, hâlen dönmüþ deðilim.
Her gün on sayfa kur’an, bil ki nuranî bir ýþýk.,
Listemde öncelikle sen varsýn, diðerleri karýþýk.
Ancak ölümümle son bulur, sonrasý baþka bir þýk..
Sensiz geçen zamaným ilk ayrýlýk miadý.
Öyle acý ki günlerim bence hiç yok ki tadý
Zamanýn deðerini ne kadar iyi bilsem de,
Yaþamsal deðil de oyalanma mertebesinde.
(Þiirlerime güzel sesiyle deðer kattýðý için
Güzin hanýma teþekkürler)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.