Eşkiya sınırlarımızda BOZGUNDA...

Düðün var bulutlarda,
sazlý sözlü bir halay,
yaðmur damlalarýnda...
El ele tutuþarak,
güle oynaya,
savrulmada...

Düðün var bulutlarda,
tüm karanlýða ve karamsarlýða inat,
öldürme eylemleri namulunun ucunda,
kin ve nefret kýnýndan çýkmýþ bir býçakcasýna,
can alma sevdasýnda...

Mezralardaki toplu katliamlarda...
Yýllarca iþittik biz bu vahþeti,
yýllarca sineye çektik can parelerimizin ölüm acýlarýný.
Hainlik diz boyu,
Kahpelik bir soluk kadar yakýnken en yanýbaþýmýzda.

Ýntikamýnýzsa kime ve neye karþý olduðu belli belirsiz,
yakasý ilikli kirli kabanlarda,
planlanmýþ adým adým,
mayýn döþeli katliamlarýnýzda...

Düðün var bulutlarda,
kara soðuða ve kan kokusuna inat,
dalgalanýr ay yýldýz,
gururla ve onurla,
sýnýr sancaklarýnda,
tüm azemeti ve ihtiþamýyla.
Düðün var,
yaslý aðýtlarda,
gözü yaþlý analarýn bakýþlarýnda,
düðün var,

her top atýmýnda...

Karþýlýksýz kalacak sanan,
hasta ruhlu,
kahpe,
vahþi,
nankör,
beyinsiz dað eþkiyalarýna,
vurgun var...
Kýsaca sözün özü,
bu laf sizedir KAHPE eþikya...
anlayor musunuz
hayat yok size artýk yurdumda,

DÜÐÜN VAR SINIRLARIMIZDA...

Sosyal Medyada Paylaşın: