HASBİHAL

Bir ðün yolun düþerse garip yurduna ,
Bir halim hatýrým soruver kardaþ,
Bir gönül merhemi olup derdime
Þerleri hayýra yoruver kardaþ

Yýllar var ayrýyým gönül baðýndan ,
Sevði baðlarýndan gönül çaðýndan,
Acýnýn vicdansýz kör býçaðýndan,
Çaresiz baþýmý alýver kardaþ...

Sümbüller sarardý ,güller kurudu,
Bir sam yeli vurdu kutlu umudu,
Sevðimiz baharda buz oldu dondu,
Bir vefa mektubu salýver kardaþ...

Güven sürðün oldu daðlarda öldü,
Düþman sinemizden bir tapu böldü,
Güzelim vahalar þimdi bir çöldü...
Destan günlerine dalýver kardaþ...

Vefa zerresini böldü aðladý,
Sabýr ýrmaklarý boþa çaðladý,
içimi acýlar ,hicran daðladý,
Þu tozlu yollardan geliver kardaþ...

Pas tutdu gülüþler ,çehreler donuk,
Baykuþlara dünek oldu her doruk,
Ev sahibi yorðun gelmez bir konuk,
Bir tatlý gülüþle gülüver kardaþ...

Selam verdim güle selam almadý,
Bir neþ’e busesi gönle dolmadý,
Makam ve þöhretler nerde kalmadý...
Bir acý besteyi dinleyver kardaþ...

Hani davasýna sevdalý aþýk,
Hani sevdasýna can veren maþuk,
Gönüller hep sefil, kalbler karýþýk...
Bir garip gönlünü alýver kardaþ

Teslimi aðlamak kar etmez cana ,
Yandý yürek köz köz düþtü þivana ...
Bir daha gelinmez yalan cihana ...
Gerçek ummanlara dalýver kardaþ...


Musa DOÐRUER (TESLÝMÝ).
25MART 2013


Sosyal Medyada Paylaşın: