ka
Sigaraya Veda Seremonisi
Yine dönekliðim tuttu…
Býrakmak istiyorum bir þeyleri;
Bir kýzý, yaþamayý ya da anýlarýmý
Terk etmek zorundayým çünkü ben böyleyim
Hayvanýn tekiyim…
Býrakmak zorundayým, vedasýz hem de
Çünkü vedalardan nefret ederim:
Bakamam geride kalanýn gözlerine
Canýmý yakar, hüzünlenirim…
Aðlayamam da, robot gibiyim
Tenekeden yapýlmýþ bir serseri:
Ýhtiyaç duyulmadýðýnda destenin dibine itilen soytarý,
Ýliþki sonrasý içilen sigara gibiyim…
Sigarayý býrakma zamaný geldi
Ama vedalaþamadan býrakamam seni
O kadar da nankör deðilim…
Ýþte sigaraya veda seremonisi böyle baþladý:
Cam kenarýna geçtim ve son sigaramý yaktým
Önce çakmak yanmadý
Ama küfredince alev aldý
Onun bile duygularý var, öfkelenebiliyor;
Bende yok, zavallýyým…
Son sigaranýn verdiði ilhamý hiçbir kadýn veremez;
Kafamýn içinde yörüngeler dolaþýyor:
Bir roman yazmalýyým diyorum
Alkolik bir adamýn bedbaht hayatý üzerine
Sevdiði kadýn ölüyor tabii ki,
Aþký kaldýracak durumda deðilim;
Ölüsü iþime yarar.
Biraz ahlaksýz olmalý hikâyem diye düþünüyorum,
Ve sigarayý býrakmaktan vazgeçiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
karanlıktaraftannotloar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.