ZILGIT HAVASI
Sönmüþ bir ocaðýn zýlgýt havasý
Matem olup esti esti baðrýma.
Bozuldu gönlümün o þen yuvasý
Belkide bu yüzden gider aðrýma.
Ýçimi gevdikçe kahrýn güvesi
Kalmadý yaþamýn tadý hevesi.
Çizilirken hüznün son çerçevesi.
Boynumu bükerim hafif saðýma.
Hýçkýrýk sesleri kapý ardýnda
Göz yaþý damýtýr köþe tandýrda.
Hafiften eðilip kalbi yandýr da
Sonrasýnda yasla gönül daðýma.
Velvele zamansýz çýktý göklere
Suskunluk býraktý düze diklere.
Olmaz der,ardýndan tüm isteklere
Koþulsuz baðlanýr sevgi baðýma.
Esip gürledikçe zaman hücresi
Kursaðýma durur azap güncesi.
Sonrasý tuz biber asýl öncesi
Ýnatla dikildi dert ocaðýma.
Beynimde çýnlýyor,inleyen bir ses
Hapsine almakta dert dolu nefes.
Ýçim zehir zýkkým,dýþým sa enfes
Doymadým doyamam gençlik çaðýma.
Ali Osman Arslan 17.03.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Osman ARSLAN(HALK ŞAİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.