ZAMAN

ZAMAN

Ey hüzünlü bakan gözlerim.
Yaþlý - budala.
Kirpiklerimin kanatlarýndan hýrçýn bir gözyaþý akardý,
Umudun elleri yavaþça dokunsa yüzüme,
Mutluluk saçardým...
Ey þimdi her adýmda derin derin soluyan kalbim
Ýþe yaramaz artýk sevdan...
Uzan gözlerinin daldýðý yere,
Acýlara dayanmasýný bil.
Sönmeyen yaný var mý ?
Güneþ gibi yanan dünyanýn...

Ruhum, acýlarýmý topraktan bedenle ört;
Yerin altýnda uyuyacak zamandýr.
Çiðnenmiþ ve yenilmiþ yüreðin yaralar içinde
Kývranýp duruyor, yaþlanmýþ hasta ve bunak.
Artýk ne yaþamanýn tadý
Ne de aþkýn dinmeyen fýrtýnasý
Ulaþmaz çarelerine...
Somurtkan ve karanlýk suratýma bakmayýn artýk,
Ey aklýmýn derinliðindeki düþüncemin ateþi yanma..

Ruhumun, sevgi zamaný bitti.
Bedenim korkulardan titreme artýk,
O insanlarýn kötülüklerinin tükendiði zamandýr..
Ayaklarým yere her bastýðýnda;
Baþýmda sevdanla dönüyor dünyam...
Issýz yalnýzlýðýmýn kahýrlý yolunda
Çilekeþ bir yolcuyum, zamanýn sonsuzluðuna gidiyorum...
Geçmiþin rüzgardan titreyen eli, acýlarla örmüþ saçlarýný.
Gerek yok sýzlanýp, aðlamaya ve sýðýnmaya...
Ey her solukta beni yutan zamanýn muazzam boðazý.
Kestim bir ýslýkla dünyanýn çýðlarýný,
Yankýlanan sesimle çaðýrdým.
Seni kar topu gibi, döne döne götürecektir zaman...

Figen ANAR
Sosyal Medyada Paylaşın: