Disslanta
-Ebva Ataraxia Verse-
Sanýrým zannýnca sen eþi bulunmaz bir pýrlantasýn..
Halbuki burdan bakýnca sana görünür kýrýk kafatasýn..
Maymunluk yapmakta yavrum sen ne de büyük ustasýn..
Þimdi iyi dinle beni, tekrarý olmayan bi kurstasýn..!
Dönmüþ gözlerini durdur, gel de þöyle bi güzel otur..
Bu köþeyi artistçe son dönüþün, bitiyor artýk o tur..
Dudaklarýmdaki fermuarla tanýþ, onun adý; onur..!
Arkamdan konuþup dururken silinip gitti yüzündeki o nur..
Kalemim naif diye dilsizim sanýp boþa aldanma..
Yüzüme bakamýyorsan kilitle çeneni de þu adýmý gayrý anma..
Patinaj yapýyorsun bataklý yolunda, uza hadi oyalanma..
Sýrtýmdan geçindiðin halde kalkýpta ona buna öyle dayýlanma..!
Söylenmekten geri durmuyorsan, sen de lafýmý afiyetle yiyeceksin..!
Yedikten sonra bir de gelip "nolur affet" mi diyeceksin..?
Ha tabii önce hakkýmý yemek için býçaklarý bileyeceksin..
Ben býçaðýný kýrýnca piþmanlýkla aðlak özürler dileyeceksin..
-Sürmenaj Keyhar Verse-
(O pýrlantaysa bende tek taþýmý kendim alýrým, bana býrak Ebva!)
Bendesin, endiþe etmen lazým!
Seni saldýktan sonra psikologundan randevu alman lazým
Sana bir verse bile fazla bu da benden sana bonus mazaAllah! bozulmasýn akýl saðlýðýn,
Yazdýklarýmýzý kayýda almasakta, selametin için bu uyarýyý kaale alman lazým
Aldýktan sonra defolup gitmen lazým, Ataraxia’dan atmadan seni sürmenaj keyhar
Sana göre aðýr kalýr burasý konamassýn, anladýk ruhun seyyar!
Dolandýrma, sözün özünde dur gezersin diyar diyar
Dize getirir tek kaþým, oturup kalkmayý öðretir sana bakýþým
Anlamýþtým ilk bakýþta, sana lazým olan ilk þey usturup,
Üslubunu beðenmedim, ilk dersi geçebilirsin ahkamýný susturup,
Haddinden bi habersin, susturucuyu gýrtlaðýna yersin!
Oh be istediðim bu sessizlik! Modamý oldu lan bu densizlik? Diz boyu!
Hoþgörü yok benden yana, yaylan! bu civarda dolanma bana uzak ol,sana yakýn olsun tayland!
© yirmi4 Mart yirmi13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.