Hüzne kulaklarýmý kapattým Kapý eþiðinden boþ bakýþlarla Ýttim geridekileri geriye Yürümek istedim Bu günün sessizliðini deðil Þenliðin adýmlarýný atmak istedim Ýleriye Mutlak dostluklarýn Günü olsun dedim Ýþ çýkýþýný düþledim Evimi ve çocuklarýmý Mutlu bir ülkenin Boðazýndan geçmemiþ haramý Borcu olmamanýn içtenliði ile kimseye Benzemeyi düþledim Mutlu fertlerinden biri gibi
Baþlanan her yeni oyunun piþekârlýðýný anýmsadým hep Anlatýyor çýðrýþkanlar Duvar taþlarý bile Besbelli Tarihin karanlýðýndan kaçmýþ Ermek için sabahlara Geçmiþ gibiler Satýlmýþ ustalarýn imarýndan
Mimikleri gözükmese de þahittiler yapýlar Yeni bir oyunmuþ gibi Ortaya konan Oysa Binlerce yýllýk korosuydu çýðrýþan Ajanslarýn dalgalarý Bir azalýp bir çoðalýrken duvar aralarýnda Düþledim bir daha Mutlu olmayý
25 mart 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.