ÖMÜR BOYUNCA

ÖMÜR BOYUNCA
(Kadýköy-26-2012)

Tanrý ömür vermiþ ama sözüm ona, yaþýyorum,
Yokluðun veriyor bana, her anýmda, acý ve keder.
Yalnýzlýðým ise ödediðim en büyük bedel.
Beþ yýl geçti hâlâ çekiyorum Keder üstüne, keder.

Sararan yaprak gibi, saçlarým da döküldü.
Sen gidince ruhumda yarattý büyük çöküntü,
Yazýk ki gecem de gündüzüm de karardý çünkü.
Hatýralar saklý kalsa da,yaþananlar sanki dündü.

Gözlerimde yaþýn akmadýðý gün mü var?
Sýkýntý ve üzüntü ile Dünyalar bana dar.
Neden göçüp gittin? Tutkundum sana yâr!.
Elli Üç yýldýr bulmuþtuk sevgi ile istikrar.

Gözlerinin yeþili bazen bir liman gibi,
Gel de sýðýn derdi ama bazen de fýrtýnalar eserdi.
Yüreðin kadar, dokundukça ellerin de sýcaktý.
Hatýrladýkça , yýllardýr , gözlerimden yaþ aktý.

Çýkaramam kâlbimden, anýlarýn içimde saklý,
Bilhassa son günlerin geçmiþti çok, çok firaklý.
Hatýrladýkça hüzün doluyor sende kalýyor aklým,
Anlatamam kimseye? Suskunluðuma çok taktým.

Tanrýdan gelen emre, naçar, boyun eðince,
Yüreðim öyle yanýyor ki inceden, ince.
Yangýndan geri kalan kor, zamanla küllenince.
Hatýrlatýyor seni ‘‘çocuklarýma iyi bak’’ deyince.

Rahmetli oluþunla kendimi Tanrýya adadým.
Kur’an okuyarak her gün, Rabbim diye yalvardým.
En yararlý alýþkanlýðým artýk böylesi oldu.
Dualar ederken gönlüm aslýnda huzurla doldu.
,
Hatýralar her an seni yâd edip sevgiyle ansa da,
Yüreðim sensizliðe alýþamadan kor olup yansa da
Tanrýya yalvarýp, yakardýkça sabýrlar buldum.
Ýnançlýydým, yine de Tanrýya hepten kul oldum

(Þiirlerime güzel sesiyle deðer kattýðý için
Güzin hanýma teþekkürler)






Sosyal Medyada Paylaşın: