UZAKLARA GEDƏN YOL-SONA VAR,HƏLƏ
Vahid Sabah
UZAKLARA GEDƏN YOL-SONA VAR,HƏLƏ
*****
Yaðmurlar üzümə çýləmir mənim,
Küləklər saçýmý daramýr,daha.
Hər þeyin çarəsi olmasa belə,
Çox þeyin çarəsi qalmýþ sabaha...
Bircə bu yoxuþu ötə bilsəydim...
Bu yolun sonundan bir əl uzanýb
çəkir ətəyimdən özünə sarý.
Dərisi qýrýþmýþ ələ baxýram,
Gedim mi,qalým mý.Hələ baxýram.
Yollar ac qurd kimi dalayýr məni,
Yollar barmaðýna dolayýr məni.
Uzakda hər insan bir nöqtə kimi,
Uzakda hər nöqtə bir insan boyu.
Əvvəli üç nöqtə,sonu üç sual,
Əvvəli bir umud,sonu boþ xəyal...
.
Salýb güzarýmý bir göl baþýna,
O dərin sulara dalaydým,keþgə.
Bir sona qanadý taxýb əynimə
yolu qanadýma alaydým,keþgə.
.
Aman,nə durmaq var,nə də dayanmaq.
Günəþ nazarýný üfüqə əymiþ,
Yetiþə bilsəydim þər qarýþana...
Bəzən,xərcləsən də bütün ömrünü,
Döngələr dönülmür addýmlarýnda.
Bir günlük deyilmiþ bu mənzil baþý.
Yollar yenilməyir addýmlarýna,
Bəzən,xərclənsə də ömrün hər yaþý.
.
Səfərin acýsý dabanlarýmda,
Acýlar dabandan cana yeriyir.
Yollar gözlərimdə hələ bitməmiþ,
Ömür dizlərimdə sona əriyir...
***
P.S
Yolçusuz yol yol olamaz,
Yolçuyumsa,yolda gərək.
Taqət dizdə,aðýl baþda,
Güc biləkdə,qolda gərək.
*
Umud öndə xəyal kimi,
Ləngidim mi bulamýram.
Yollar məndən býksa,yenə,
Mən yollarsýz qalamýram.
*
Dönüb geri qayýtsam da,
Ýzim mənnən dala düþür.
Boz gölgəyəm bədənimə,
Gölgəm mənnən yola düþür.
*
Yüz can versən bir xəzana,
Yaprak sarý,yaprak xəzəl.
Gönül,baxma hər deyənə,
YOL DÜNYADIR.DÜNYA GÜZƏL!
***
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.