Bir gemi dolusuydu bendeki ümit Okyanusa yelken açmýþ gidiyordum Deðil fýrtýna kasýrlara kafa tuttum bu yolda Yeri geldi dümeni kontrol edemedim Yeri geldi rüzgara kapýldým ALLAHa emanet yol aldým Sen Çýktýðýnda karþýma buzula çarpmýþ gibi oldum Çok büyük hasarlar aldým çook caným acýdý Neredeyse kalbimi yitirecektim senin yüzünden bu yolda Ve sen hiçbir þey olmamýþ gibi devam ediyorsun hayatýna Bense hala o çarpýldýðým yerde ümitlerimi birer birer kaybetmekteyim Aç susuz günlerim geçiyor umrumda olmuyor Ben ümitlerimi salmýþým okyanusa hepsi derinliklerde kayboluvermiþ Yüreðim parçalara ayrýlmýþ ve kalkýp adým atacak takatým kalmamýþ Birde bu halimlemi Seni düþüneceðim beni düþürdüðün hale bak Ben harabeye dönmüþüm nereye el deðse dökülüveriyor Ne dýþardan saðlamým ne içerden ben çürümüþ bitmiþim Bedenim acýlara hapsolmuþ müebbetle savaþýyor...
Ufak bir hatýrlatma; Bu Sözleri tek baþýna okuma Oturup aðlarsýn ;)
Özgür Aksoy..! Sosyal Medyada Paylaşın:
Esirin-oLdum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.