EFENDİMİZE
EY SEVGÝLÝ’ ye
Diller seni yad ederken hece hece
Kor ateþler uçuþur aþk dolu sinelerde.
Maveradan gelen uhrevi naðmelerle
Gönüller girer, birer birer gül bahçelerine.
Sonra lal olur diller, kapanýr gözler
Açýlýr gökler perde perde.
Zaman geniþler mekan geniþler
Bir ben kalýrým bu yerlerde.
Ölgün bir yürek taþýrken þu aciz bedenimde
Gün doðsa da ben hep sisli gecelerde.
Nasýlda muhtacým engin feyzine, sevgine
Bilmem ki ikliminden bir cemre düþer mi yüreðime.
Ýlhamýný ümit ederek yeþermeyi beklerim
Titreyen þu hicranýmla yitik kalýr benliðim.
Bir ah çeker kirpiklerimde gözyaþým , neyleyim
Bilmem ki aydýnlýk bir gecede vuslata eriþir miyim.
Ben bir hiç iken nefsim ayrý bir düþman
Dört bir yanýmý sarar mücrim bir tufan.
Ýzbelerde kalýrdým rahmetine sýðýnmasam
Bilmem ki gönlüme bir gül düþer mi otaðýndan.
Sað yanýmda bir ümit sol yanýmda hep korku
Sözlerim kaygýlý dualarým buðulu
Þefkatine bel baðlarým ey can ve cananlarýn dostu
Bilmem ki nasýldýr þu yazgýmýn sonu.
Ey Sevgili, Ey merhametine eðildiðim
Adýnýn peþine düþtüm hasretin bir kördüðüm.
Sensizliðin deryalarýnda çýrpýnýrken þu bahtsýz gönlüm
Bilmem ki bir muþtuya eriþir mi garipliðim.
Sen ki hidayet yollarýný açan gönüller Serveri
Gelsem þu boz bulanýk kalbimle kabul eder misin beni.
Ey cennet bahçelerinde müminleri bekleyen Nebi
Bilmem lütfedip gölgen altýna alýr mýsýn beni.
Selma AKÇA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.