Ester’in bir türlü anlamadığı

Ester! o ben deðilim
amenna çok güzelsin
gözlerin kocaman, saçlarýn altýn sarýsý
adam deðildir seni istemeyen
bir görüp bir daha özlemeyen
ama dedim ya Ester! o ben deðilim

tamam! otur yanýma, kaðýtlara dokun incecik ellerinle
tamam! parmak uçlarýmýz deðsin arada birbirine
tamam! bir zamaný biraz öldürelim
saat altýya kadar öldürelim
sonra çýkarýz bu binadan, yürürüz yoruluncaya
ama Ester bakma yüzüme sarý sarý
beyaz beyaz,
bakma bir duygunun kadim alacaklýsý gibi
o ben deðilim, hiç de olmadým
hem hiç karþý gelmedim ben düzene

olur, ona varým iþte
sor aklýndan geçenleri
yalnýz kimse duymasýn, dikkat et
sonra yine kapýnýn önüne koyarlar bizi

Ester, cevap ver! bu güzellikle nereye kadar?
barda duran sarýþýn kadýn sen miydin?
bir zaman da evlenmiþtik, öyle mi?
sonra çocuklarýmýz olmuþtu da,
bir garson yemek sipariþlerimizi almýþtý, öyle mi?
Ester, bizim Ester… bildiðin Leh Yahudisi…
(yok, yok! bu o deðil….
o sanki biraz esmerdi,
biraz da sen deðildin…)
bütün kadýnlarý sevebilirim Ester
iyisi mi üzerine alýnma sevgimi
kimsesiz bir aþký sahiplenirsin þimdi sen…
iyileþtirirsin beni, öyle deðil mi?

dörtnala atlar koþar içinde sevince
bilirim durmazlar
zaten durmasýnlar da…
onlar iþte, savaþ arabalarýný çeken atlar
beyaz ama durmadan demirden atlar…
yaz sýcaðýyla bedenim daðýlýr meydanlara
kýlýç, kýrbaç ve gürz darbeleriyle,
toplanýr bir kenara benden kalan parçalar
güneþin altýnda cam kýrýklarý gibi, hep insanlar…
ve o hep insanlardan kalan o hep kurumuþ parçalar…

yani, seninle antik bir kentin kalýntýlarý gibiyiz Ester
bir duruþu bozmadan bekliyoruz topraðýn altýnda
ancak bir arkeolog buluyor bizi ansýzýn, Ege’de, Akdeniz’de
kitaplarda bizden bahsediyor yeni insanlar
evet! üzerimize yüzyýllar süren bir kar yaðýyor
kar, kum ve yaðmur ve fýrtýnalar
gözüpek savaþçýlar ve bazen de sýradan insanlar
hepsi yavaþ yavaþ birbirine karýþýyor
iþlemeli bir sütunun devamý gibi duruyorum þehrin içinde
saklanýyorum da hem, kimse beni farketmiyor böylece

bütün þehre kar yaðýyor birdenbire
gökyüzünden deðilse de,
üþümüþ çocuklarýn titreyen ellerinden
anla atýk Ester!
veremem üzerimden çýkarýp bu yalnýzlýðý
çok uzaklardan geldi
yanýnda sadece benim olan birþeyleri getirdi
(boþluða uzun uzun bakmak
ya da ne bileyim, karanlýk bir sokakta tek baþýna oturmak)
iyisi mi sen þu sessizlikten biraz al
biraz kimsesizliðinden ver bana
tamam! öpebilir bazen bir adam hiç tanýmadýðý bir kadýný
tamam! devlet kýrk yýlda bir zayýflarýn da yanýndadýr
tamam! zenginlere de iyi diyebiliriz yeri gelince
ama Ester, o ben deðilim!
hiçbir savaþý kazanamadým henüz
adýmýn olmayýþý bundan
onurlu bir kýlýç yarasý olmadý bedenimde
adýmýn olmayýþý bundan
Ester! hiç aþýk olmadým ben
adýmýn olmayýþý biraz da bundan

bakma böyle korkusuz durduðuma
bakma ellerimdeki kana, revana
bunlar Ester! bunlar kaðýt kesiði…

Sosyal Medyada Paylaşın: