Þu mahsun yüreðime cemrelerle düþtün sen
Bir bahar sabahýnda gönlüme akýverdin
Uçarken kanat kanat alnýma deðdi busen
Ateþleyip fitili kalbimi yakýverdin
Yolumu kaybettiðim aþk kanyonunda imdin
Onmaz illete düþen, dertli kalbime emdin
Yeþeren ümitleri atýp ummana gömdün
Neden diye sorunca anlamsýz bakýverdin
Yel estikçe savrulup yalnýzlýktan üþüyen
Küçük garip serçeye sýcacýk bir aþiyan
Yaþlý ulu çýnardýn dallarýnda taþýyan
Beklenmedik bir anda yapraðýn döküverdin
Baharýný beklerken kara kýþlara döndün
Fýrtýnalý yaþama kapalý, ters bir yöndün
Uçan balonlar gibi, yükselip birden söndün
Nedametle aniden önümde çöküverdin
Uzaklarda olsan da bu gönül seni arar
Yardým et Nilüfer’e koþ, gel yarasýný sar
Her gecenin sonunda, muhakkak güneþ doðar
Beklerken þafaðýný boynunu büküverdin