Baharla beraber neþe saçarak
Sýcacýk yellerle; geliyor nevruz.
Gösterdi yüzünü çiçek açarak
Karlarýn baðrýný; deliyor nevruz.
Topraðý ýsýtýr, soðuðu sürer
Su, kökten baþlayýp dallara erer
Aðaçlar uyanýr, çiçekler derer
Bereket yolunu; biliyor nevruz.
Yavaþtan boynunu uzatýr nergiz
Tabiat süslenir dað, taþ dolar giz
Buzlarý eritip, kýþtan hiç bir iz
Kalmasýn diyerek; siliyor nevruz.
Güzden avuç avuç serpilen buðday
Yaðan soðuk karý yorgan, örtü say
Toprakla sarýlýp yattý altý ay
Hasat hayaline; dalýyor nevruz.
Tarlalar, ovalar daðlar demlendi
Günü geldi hepsi boy boy çimlendi
Baðlarda asmalar hoþ biçimlendi
Kýþý bahar ile; bölüyor nevruz.
Göçmen kuþlar þimdi dönüþ yolunda
Bülbüller þakýyor gülün dalýnda
Papatya, menekþe, arý balýnda
Civcivi yuvada; beliyor nevruz.
Çoban koyunlarý gezdirir daðda
Baðban elde çapa, tozuyor baðda
Aklým yayýktaki taptaze yaðda
Ýnsanýn fikrini; çeliyor nevruz.
Yere, göðe hâkim ýlýk bir hava
Bahardýr, avcýlar son verir ava
Felek “Koç Burcunda” gelirken tava
Mutluluk daðýtýp; gülüyor nevruz.