hiç eksilmez anýlarým
ben de yaþadým ayný heyecanlarý
daha dün gibi
bir devrin dönüm noktasý
kalbimin tam üstünde
bir mektup vardý yaka cebimde
sevgim tartýþýlmazdý
sevilmeye layýk olmak uðruna
umutlarýmý haykýrmýþtým belkahve’de
ah Ýzmir, ah kordon boyu
ben ki
þaþkýn bir yaban böceði
ilk defa
seninle tanýmýþtým deryanýn buðusunu
ve
seyrinde dinlemiþtim martýlarýn çýðlýðýný
dalgalarýnda beþik misaliydi sandal
göldekini biliyordum da
merhabam o zamandý denizin levreðine
güneþ kaybolurken ufuktan
ne hayaller kurmuþtum yakamozun geliþinde
nihayet
çam dibindeki bahar sabahýnda
uykusuz gecelerimin miladý saklanýr
sözün özü
bir bardak çaydan umduðum dermanlardan
yollarýna aþinayým, hayata dair nice kaygýlarýn
23.03.2013 - Ahmet BOZTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.