kýskacýndayým, kaçamýyorum senden çakmak çakmak gözlerin hep aklýmda, söner sanýyorum içimdeki yangýn diner sanýyorum, sana aðladýkça.
geceler kara zindan, zifiri karanlýk umudum var sebepsiz -ki ömrü bir anlýk- bil ki hüzün getirir bu mevsim, bu yaðmur yapma yüreðim n’olur, biraz daha dur.
yine derdindeyim, nedense yine ben kara zindan gözlerin durur karþýmda söner mi alevi bu mayýn tarlasýnýn söner diyorum, belki aðladýkça.
sýð, ölü, siyah daldýðým tüm denizler güneþim sönmüþ, herkes apaydýnlýk affet o bakýþlarý, edayý eskiden eski bir dosttan tanýdýk sandýk.
gölgene bile muhtacým, senin haberin yok boðulup kaldým bil ki gözyaþlarýmla seversin sandým bir gün, gördükçe halimi aðlarsýn sandým benimle, ben aðladýkça. Sosyal Medyada Paylaşın:
RUTKAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.