mart uzun dað zirvesi
belki everest belki aðrýnýn dumaný
çocukluðunu yaylada geçiren ninenin özlemi gibi
sen ayaza baðla çaputunu
ben kardelenlere
beyaza düþen lekesin
þehrimin karasý
ve bir o kadar yeþilin maviye
buhar açlýðý
açlýðým özlemlerim
bilmem ki ben kýþýn uyumayý
ölürüm her sonbahar
katreler düþer odundan yürek evime
alazlanýrým
mazi sürüngen yýlan gölgeler
zehrim anýlar
af dilenir cümlesi sözlerin
özlemim olur gözlerin
hala
mavi deniz araf olur
uyanýr martýn ertesi duygularým
umudun goncasý filiz ver
gökkuþaðý gibi kelebek konsun yine sabahlarýma
demli çay eþliðinde
merhaba cemresine baharlarýmýn
ölüm tükenen yanýma yeni isim selalarý okusun
öðreneyim yürümeyi yine yeniden hayata....