Ömür kayýðýna binmiþiz, Gidiyoruz pupa yelken, Ayný umman içinde, Bilinmezliðe doðru. Uðrak limanlarda, Kimimiz geç ineceðiz, kimimiz erken. Bazen mutluluk rüzgârýdýr, Bazen de hüzün rüzgârýdýr, Rotamýza yön veren. Hey Hat! Ne bir haber var oradan, Ne de gidip de gelen. Duçar olmuþuz, Bîçareyiz hepimiz. Hiç kimse demesin ben ne oldum diye... Gidenin arkasýndan Sadece kalýr bir iz. Tecellisidir faniliðin, Bir gün içeceðiz. Ecel þerbetinden hepimiz,
21.03.2013 Erman Ulusoy Kýrklareli Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.