Bazý zamanlar Küçük bir incir aðacýna tutunurdum. Orada düþünür dururdum Ebeveynleri çok kiþinin ocaðýna düþmüþtü Çok yakmýþtý canlarýný... Bu yüzden sevmezdim inciri Her aldýðým lokmada Yediðim darbelerin tadý gelirdi aklýma.
[Sümeyya ERCAN]
Sosyal Medyada Paylaşın:
incitanesi47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.