Aydýnlýk peþinde koþuyor birileri, Karanlýðý sevmiyorlar ve korkuyorlar karanlýktan, Iþýk ve daha fazla ýþýk; Doymuyorlar, doyuramazsýnýz, bitmez istedikleri. Gözler kör olmuþ çoktan, Aydýnlýðýn ne deðeri vardýr ki, karanlýða girmeden, Gözler kapanmadan, geceyi tatmadan, Hep ýþýk, her zaman ýþýk; Yürüyemez olmuþ kimse parýltý olmadan, Ve aciz olmuþ insan, ýþýðý aramaktan; Geceyi görmekten, sabaha varmaktan. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.